ਦੁੱਖ ਦੇ ਖ਼ੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਮਧੋਲ਼ਿਆ ਜਾਣਾ

ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਦੇ ਖ਼ੇਤ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਧਣ-ਫੁਲਣ ਦੀ ਥਾਂ ਨਹੀਂ
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਿੜਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਦਾ ਮੌਸਮ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਚੁਫੇਰੇ ਤੇਜ਼ ਮੀਂਹ ਪੈ ਰਿਹਾ
ਸ਼ਾਇਦ ਬੁੱਕ ਭਰਨ ਲਈ ਧੁੱਪ ਨਹੀਂ
ਸ਼ਾਇਦ, ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ
ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਆਂ, ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ
ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਆਂ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ।

ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਆਂ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਠੂੰਗੇ ਮਾਰ ਕੇ ਖਾ ਲਿਆ ਜਾਊ
ਤੋੜਿਆ ਜਾਊ, ਮਧੋਲ਼ਿਆ ਜਾਊ ਅਤੇ ਮਾਰ ਮੁਕਾਇਆ ਜਾਊ
ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਆਂ, ਫੁੱਲ ਭੂਰੇ ਕਦੋਂ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਅਤੇ ਕਟਾਈ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਅਤੇ ਮਲੂਕ ਅਤੇ ਜਵਾਨ ਸੁਆਦ ਕੈਸਾ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾਜਾ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਏ
ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੱਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਏ
ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਏ
ਹਰੇਕ ਬੱਸ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਉਡੀਕਦੀ ਏ।

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਰਾਤ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬੜੀ ਬੇਹਰਿਮ ਏ
ਅਤੇ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲਈ ਹਵਾ ਵੀ ਬੜੀ ਕੁਰੱਖਤ ਏ
ਸ਼ਾਇਦ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਲਈ ਮਿੱਟੀ ਬੜੀ ਨਰਮ ਏ
ਰੀੜ੍ਹ ਵਾਲੇ ਲੰਬੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਵਜਨ ਨਹੀਂ ਸਹਾਰ ਸਕਦੀ
ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਧਣ ਦਾ ਹੀਆ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ
ਇੰਨੀ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ 'ਚ
ਐ ਜੰਗਲੀ ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਦੇ ਖ਼ੇਤ?

ਅਣਛੂਹੇ ਸੁਹੱਪਣ ਦੇ ਖ਼ੇਤ
ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਦਿਸਹੱਦੇ ਨੇ
ਹਰੀਆਂ ਅਤੇ ਸੁਨਹਿਰੀਆਂ ਲਿਸ਼ਕਣੀਆਂ ਲਪਟਾਂ
ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਠੋਕਰ ਮਾਰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਕੂਕਦੀਆਂ-
ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਹਾਸਾ ਜੋ ਉੱਡਦਾ ਏ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਹਾਸਾ ਜੋ ਨੱਚਦਾ ਏ
ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਦੀਆਂ
ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਵੇਂ ਛੋਟੇ ਪੈਰਾਂ 'ਤੇ ਉਚੱਕਦੀਆਂ
ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਮੁੱਠੀ 'ਚ ਫੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ਉਹ
ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਸੰਤਰੀ ਲਿਸ਼ਕੋਰ।

ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਝੁਲਸਾਉਣ ਵਾਲ਼ੀ ਸੁਆਹ ਨਹੀਂ
ਜੋ ਦੂਰੋਂ ਵਕਤੀ ਚਿਖਾ 'ਚੋਂ ਆਈ ਏ,
ਸਗੋਂ ਮੇਰੀ ਕੋਖ 'ਚ ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਦੇ ਖ਼ੇਤ ਨੇ
ਜੋ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂ ਤੇ ਸਾੜ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਨੇ।

ਆਡੀਓ : ਸੁਧਾਨਵਾ ਦੇਸ਼ਪਾਂਡੇ ਜਾਨਾ ਨਾਟਯ ਮੰਚ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੀ ਅਦਾਕਾਰਾ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ਼-ਨਾਲ਼ ਲੈਫਟਵਰਡ ਬੁੱਕਸ ਦੀ ਸੰਪਾਦਕਾ ਵੀ ਹਨ।

ਤਰਜਮਾ - ਕਮਲਜੀਤ ਕੌਰ